Kartuizerkat

De kartuizerkat (Catus coeruleus) is een kattenras dat uit Frankrijk stamt. Het beestje heeft goud- of koperkleurige ogen en een blauwe, kortharige, wollige vacht. Door zijn ronde kaken lijkt hij altijd een beetje te glimlachen. Afkomstig uit de gebieden van Turkije en Iran is hij naar Europa meegebracht door de kruisvaarders. Door kruising ging het ras bijna verloren. Pas in de jaren tachtig van de vorige eeuw lukte het de originele kartuizerkat terug te fokken.

Deze kattensoort zou gehouden zijn in de kartuizerkloosters ter bestrijding van ratten en muizen. Uit het kartuizerklooster van Sint-Sophia zijn ons geen berichten van katten overgeleverd, hoewel er in en aan de Dommel voldoende te bestrijden geweest zal zijn voor een echte Dommelkartuizerkat. De kartuizerkat was een ideale huisgenoot voor de zwijgzame kartuizers. Een kenmerk van deze katten is namelijk dat ze weinig m(i)auwen. De naam kartuizerkat werd voor het eerst genoteerd in 1723. Hun wollige pels, bekend als Spaanse wol, werd ook wel kartuizerwol genoemd en was een handelsartikel. Dat is een meer plausibele verklaring van hun naam.

De meeste kartuizerkatten van nu stammen af van de kattenkolonie die de zusters Léger in de jaren dertig van de vorige eeuw aantroffen op hun eilandje. De kartuizerkat ‘Mignonne de Guerveur’ werd kort daarna kampioen op een internationale kattententoonstelling.

Generaal De Gaulle had op het eind van zijn leven een kartuizerkat die luisterde naar de naam Ringo de Balmalon. Later werd ze Gris-Gris genoemd. Naar verluidt volgde ze de generaal overal waar hij ging. Zoals een trouwe kat betaamt. Deze kat lijkt inmiddels verdacht veel op de kat van ome Willem uit ‘Ja zuster, Nee zuster': de kat die voortdurend ‘non’ zei.