Sint-Odrada

De jonge Odrada, geboren voor 1000 in Scheps bij Balen in de Kempen, leidde een godvruchtig leven, waarin zij veel wonderen verrichtte. Ze wist haar stiefmoeder te bekeren tot het christendom.

Toen ze gestorven was werd haar lichaam volgens haar wens op een kar gelegd die door runderen getrokken werd. Op de plaats waar ze stilhielden moest haar lichaam begraven worden. Het eindstation was Alem aan de Maas, toen in Brabant, nu in Gelderland gelegen. Daar werd ter plekke een kerk gebouwd en ontstond een cultus rondom haar graf. Ze werd vereerd als beschermheilige tegen (vee)ziekten, hondsdolheid en slecht weer.

Wegens de onzekere tijden werd haar lichaam rond 1600 opgegraven. Het werd geheel intact aangetroffen. Het verviel echter spoedig door blootstelling aan de lucht. Alle overblijfselen werden bijeengevoegd in een kist die de bisschop van ’s-Hertogenbosch in 1617 ter bewaring overdroeg aan de kartuizers, toen in ’s-Hertogenbosch woonachtig. Zij namen de relieken vervolgens mee naar Antwerpen. Enkele relieken van haar lichaam waren tevoren geschonken aan de kerken van Hooge Mierde en Schijndel.

Op bijgaande prent een processie met de relieken van de Heilige Odrada tussen de naburige dorpen in.